W latach 60. ubiegłego wieku, z inicjatywy znanego ministra ideologicznego A.N. Kosygina, zaczął opracowywać projekt produkcji małych pojazdów terenowych, których brak był poważnie odczuwalny na obszarach wiejskich. Stworzony wówczas UAZ-469 nie nadawał się do tych celów i nie był dostępny w bezpłatnej sprzedaży, a mały LuAZ z silnikiem z Zaporożca miał nieszczelną konstrukcję, co powodowało wiele problemów. Z drugiej strony możliwości Łuckiej Fabryki Samochodów nie były w stanie pokryć potrzeb strony Ogunatara.
W Moskiewskiej Fabryce Samochodów apel Kosygina spotkał się z entuzjazmem, poza tym miał już wewnętrzny rozwój — Moskvich-415, ale z powodu biurokratycznych opóźnień został przełożony na produkcję małego SUV-a typu SUV. Samochód jako jedyny cudem ocalał do dziś.
Miał prostokątne reflektory i połączone reflektory z obiecującego teraz Moskvich-2140. W wyniku prac w 1974 roku wprowadzono nowy model z nowym indeksem — Moskvich-2150. Podobnie jak jego poprzednik, dostępne były dwie opcje coupe. — otwórz sgyuruk i przykryj. Pierwszy miał ochronny metalowy łuk pośrodku, a podstawowy miał ramę, jak ten pełnoprawny SUV.
Oba warianty miały po troje drzwi, przy czym drugi dostęp do tylnych siedzeń prowadził przez trzecie tylne drzwi otwierane na bok. Koło zapasowe zostało zainstalowane z tyłu i po bokach kabiny, w kabinie nie ma nic specjalnego, ale jest wygodniejsze niż inne podobne rosyjskie modele, z wyjątkiem Nivy. Szereg elementów wnętrza jest zunifikowanych z tymi z sedana Moskvich 2140.
Biorąc pod uwagę pracę w trudnych warunkach wiejskich, silnik UZAM 412 został podkręcony do 70 KM. i mógł jeździć na paliwie niskiej jakości i o niskiej liczbie oktanowej.Samochód miał dwa zbiorniki umieszczone pod przednimi siedzeniami, paliwo było zasilane z zapasowego poprzez odkręcenie kranika, tak jak w UAZ.
Były cztery prędkości, była dwustopniowa dystrybucja, a tylny mechanizm różnicowy był zablokowany. Zawieszenie obu osi jest sprężynowe, osie są całkowicie metalowe, jak najpoważniejsze zagraniczne pojazdy terenowe tamtych czasów, czterokołowe hamulce bębnowe, ich system to dwuobwodowy wzmacniacz próżniowy.
Jak na swoje czasy ten Moskal był poważnym celem. Niestety nie wszedł do masowej produkcji, ale udało mu się stać prawdziwą legendą, taką jak Łada Niva (http://www.vazbook.ru/pl/Niva), przewyższając ją osiągami terenowymi. Być może fatalną rolę w odrzuceniu odegrała Niva z firmy VAZ (http://www.vazbook.ru/pl), która była preferowana, mimo że samochody były zupełnie inne pod względem koncepcji, możliwości i ceny .
Niva ma konstrukcję samonośną, z silnikiem wymagającym wysokiej jakości benzyny i oleju, a dzięki niezależnemu zawieszeniu przedniemu całkiem nadawała się na okazjonalne wycieczki po trudnej drodze Ruskasel. Zdecydowanie lepiej nadawał się do tego moskiewski, a cały świat cenił samochody AZLK znacznie drożej za ich trwałość i bezpretensjonalność w stosunku do dostępnego paliwa.
W latach 80., kiedy Niva była budowana przez prawie 10 lat, ponownie pojawiło się pytanie o wiejski SUV, podobny do rozwoju inżynierów AZLK. Pamiętali projekt AZLK-2150, który mimo minionych lat był nadal aktualny. I znowu, z jakiegoś powodu, nie ma sposobu, aby dobry samochód stał się prawdziwą rosyjską legendą terenową …
http://www.vazbook.ru/pl/Niva/21213 — instrukcje naprawy VAZ Niva 21213.